Rajbanshi Poem Rajbanshi Kabita
झल झल छे ईर मन मोर , पुर्वेर हावा , फूल फूलत महक फैलिजे ,
फूलबारीत आसिचु मुई , सुगन्ध लिबा !! मन मोहिनी रंग रूप मोर ,
नृत्य संगितत् आसिचु आनन्द लिबा !! कुन बनत प्रेम भाब छे ,
गाभूर बैसत सहम्लाय परे राखिबा , आशिचु मुई शितल हावा बायांर लिबा !!
Rajbanshi Poem Rajbanshi Kabita
आदिवासीला जागिए उठेचे !
रुढीवादी दृष्टि छिले, धर्म भीरु नीति छिले
सोदोर खावा, चुमना लिवा, माछ मारूवा आदत् छिले
धामी, अझा, तेल कस्सा, पानी कस्सा रीति छिले
नेकी कर्वार ध्यान छिले, गरू जोता काम छिले
एक कर्मी, एक धर्मी नित्य निष्ठा शान छिले
डर राखे, काम करे, जिवनेर सिद्धान्त छिले
किन्तु सेई दिन आदिवासी सुखी आर सभ्रान्त छिले
खेति छिले, बाडी छिले, गरू भईस, हात्ती छिले
आसिए पर्ले उत्तर दिके एक झक्का स्वार्थ लिए
आसिए पर्ले इहारसे बेसी एक झक्का दक्खिन दिके
दोस मिस्तर नामे धर्म पावो बलिए भित्रत ढुकिचे
मुख मिठ, पेट काल वाहिरी तन चाटे-चाटे
खेतीवारी जमिदारी सब लिए सामन्त बनिचे
जाहार काछे हात्ती छिले ताहार गरू धाउ धाउ हचे
किन्तु शिछा बिना हेतिना, आदिवासी दु: ख पाचे
वात बुझे, भूल बुझे आदिवासी जाति उठेचे
छुवा पढुवा आब धरेचे, काम धाम आब करेचे
धैर्य राखिए आस्ते आस्ते आझी यूवा आगे बढेचे
चेतनार गेछा लिए सभाए ग्रामे-ग्रामे घुर्ते बेराचे
चेतनार आलोक पाए आदिवासी जागिए उठ्चे ।
